Gedurende de zomer heb ik een leuk aantal naturistische wandelingen gemaakt. Tot nu toe altijd met een rugzak voor het opbergen van mijn kleding en het meenemen van water. In blogs van andere naturisten had ik al eens gelezen over free hiken. Kort gezegd, wandelen zonder rugtas, zonder kleding achter de hand, alleen jijzelf en de natuur. Dat idee sprak me meteen aan. Want pas dán wandel je echt in volledige vrijheid.
Tijdens onze vakantie op Walcheren heb ik op een ochtend de stoute schoenen aangetrokken en besloot ik een free hike te gaan maken. In deze blog wil ik mijn ervaringen met jullie delen, want de titel zegt het al: Door schade en schande... wordt men wijs.
Komoot is altijd een goede hulp bij het uitzoeken van wandelroutes en het Waschappelse bos bij Westkapelle leek mij een geschikte plek voor mijn eerste free hike. Op een aangename donderdagmorgen in september stap ik dan ook rond kwart voor acht op de fiets en ga richting Westkapelle. Aangekomen bij het bos ga ik niet naar de parkeerplaats, maar rijd nog even door tot het einde van de doodlopende weg. De kans dat ik daar andere wandelaars ontmoet, lijkt me kleiner dan op de parkeerplaats. Bij het hek aan het einde van de weg stap ik af, parkeer ik mijn fiets en kijk nog eens goed om me heen. Niemand te zien, dus ik kleed me uit en ik doe mijn fietsbroek onder de snelbinders.
Waar ik normaal gesproken met behoorlijk veel zelfvertrouwen aan mijn blote wandeling begin, voel ik nu toch wel een lichte spanning. Je loopt immers helemaal naakt en je kunt je dus ook niets bedekken bij een ontmoeting met andere wandelaars. Als ik door het hek loop, stap ik een weilandje in waar koeien grazen. Het ligt net buiten het eigenlijke bos. Ik voel de warmte van de zon op mijn blote huid en de spanning ebt een klein beetje weg. Rustig loop ik door het natte gras naar het hek dat toegang geeft tot het bos.
In het bos is in het midden een lang, recht pad, waar een tweede pad zich omheen slingert. Helemaal links heb je nóg een recht pad. In de lussen die zo gevormd worden zijn afwisselend open plekken of bomen. Op het pad in het midden heb je zicht van voor tot achter, maar dat geldt niet voor de slingerende paden. In de verte zie ik op het middenpad een wandelaar met een hond, dus als ik het hek doorga, besluit ik linksaf te gaan en door te lopen naar het tweede rechte pad. Ook daar zie ik meerdere mensen lopen, dus loop ik een stukje terug door een zijpaadje en neem de eerste lus. Die loopt om een open veldje en daar loop ik heerlijk in de zon. Nu er niemand te zien is, keren mijn rust en zelfvertrouwen ook weer wat terug.
Door naar de tweede lus. Daar is het zicht minimaal door alle bomen. Tegemoetkomende wandelaars zal ik dus pas zien als ze voor me staan. Niet handig, maar toch maar doorlopen tot ik weer bij het middenpad kom. Als ik daar weer aankom zie ik op het middenpad niemand lopen, dus ik neem even de tijd om wat foto's te maken. Vrij plotseling verschijnt de man met de hond uit een van de andere lussen. Toch een beetje geschrokken draai ik me om en begin aan mijn terugtocht naar de fiets. Pas als ik weer in het weilandje loop, keert de rust echt terug.
Eenmaal terug bij de fiets zie ik dat mijn fietsbroek gelukkig nog onder de snelbinders zit. Ik heb duidelijk een grenzeloos vertrouwen in de mensheid, want als een of andere grapjas mijn fietsbroek had meegenomen, had ik volledig naakt terug moeten fietsen naar de camping. Ik had namelijk verder niets bij me. Snel kleed ik me weer aan en breng alles in gereedheid om door te fietsen naar het naaktstrand bij Domburg voor een lekkere strandwandeling en plons in het frisse zeewater.
Het was een leerzame wandeling en ondanks dat ik niet helemaal op mijn gemak was, heb ik toch wel fijn gewandeld. Maar, een betere voorbereiding is voor free hike zeker aan te raden. Als ik nog wat meer blogs had gelezen, had ik dat ook geweten. Nu ben ik er zelf achter gekomen.
Het tijdstip
Ik heb duidelijk een verkeerd tijdstip gekozen. Het was misschien nog wel vroeg in de ochtend, maar hondenbezitters gaan ook vaak al vroeg op pad. De volgende keer kies ik dus zeker een tijdstip dat veel vroeger is om de kans op ontmoetingen met andere wandelaars zoveel mogelijk te beperken.
Ken het gebied
Nog zo'n dingetje. Ik was in het gebied nog nooit geweest, dus ik wist niet goed wat ik kon verwachten aan drukte. Voor een free hike is het beslist aan te raden om te kiezen voor een gebied dat je kent. Je weet dan de paden en eventuele uitwijkmogelijkheden te vinden en wat je aan andere wandelaars kunt verwachten.
Als je gaat, ga er dan helemaal voor
Een goede voorbereiding is dus heel belangrijk en als je gaat... ga er dan ook helemaal voor. Je hebt niets bij je om je te bedekken, dus als je onverhoopt toch andere wandelaars tegenkomt, ben je gewoon naakt aan het wandelen. Niets meer en niets minder. Niets om je voor te schamen en je doet ook niet iets wat niet mag. Je hebt tenslotte een goede afweging gemaakt en bepaald dat het gebied op dat moment geschikt is voor naaktrecreatie volgens artikel 430a WvS.
Het is er nog niet van gekomen om een tweede keer te gaan free hiken en het weer en de omgeving waar ik woon laten het nu ook niet meer echt toe. Volgend jaar ga ik zeker een nieuwe poging wagen, want ik weet wel dat ik de ervaring geweldig vind.
Reacties
Een reactie posten