De eerste keer bloot wandelen
Voor alle dingen is een eerste keer. Zo ook voor het naturistisch wandelen en voor mij is die eerste keer nog niet zo heel lang geleden. Het was iets wat ik eigenlijk al best lang wilde proberen, maar waarvoor ik nog geen tijd genomen had of de durf kon vinden.
Nu is het in de regio waar ik woon ook best druk bevolkt, zeker in de zomerperiode als er veel toeristen zijn, dus het valt dan niet mee om een geschikte locatie en route te vinden. Je wilt tenslotte toch wel wandelen binnen de lijnen van artikel 430a. Het naakt zijn is vooral omdat ík het prettig vind en niet om me aan anderen te laten zien. Al vind ik het niet erg als ik dan toevallig wél een keer gezien word. Eigenlijk best wel gek hè, je doet het niet om gezien te worden, maar voor de algemene acceptatie zou het wel beter zijn als mensen vaker zien dat naakt ook gewoon zonder bijbedoelingen kan zijn.
Enfin, ik dwaal weer eens af. Mijn eerste wandeling begon eigenlijk onbedoeld tijdens het rustmoment van een fietstocht. Ik fiets regelmatig en eerder had ik al ervaren hoe fijn het is om dat naakt te doen. Half september 2024 was mijn man naar zijn werk. Hij had avonddienst en dat was voor mij altijd een goed moment om een stuk te gaan fietsen. Het was nog een heerlijke dag en tegen het eind van de middag stapte ik op de fiets. Zoals altijd, als de temperatuur het toelaat, met ontbloot bovenlijf en gekleed in alleen mijn fietsbroek. Het Dijkgatbos was de bestemming. Daar ben ik als kind ooit eens op schoolreis geweest. Ondanks dat het niet zo heel ver bij mijn woonplaats vandaan ligt, was ik er sindsdien niet meer geweest.
 |
| Het monument van de dijkdoorbraak |
Het Dijkgatbos dankt zijn naam aan, hoe kan het ook anders, een gat in de dijk. Aan het eind van de tweede wereldoorlog hebben de Duitsers de dijk opgeblazen, waardoor twee enorme gaten ontstonden en de hele Wieringermeer onder water kwam te staan. Na het herstellen van de dijk werd de Wieringermeer weer droog gemalen en op de plek van de doorbraak ontstond een natuurgebied: De Wielen. Op de bewuste plek staat nu ook een monument en ik besloot daar even te stoppen om iets te drinken.
Toen ik nog even verder liep naar de dijk, zag ik aan mijn rechterkant een wandelpad dat liep naar een stalen constructie. Aangezien het inmiddels etenstijd was, verwachtte ik niet snel andere bezoekers tegen te komen. Als er een goed moment en een geschikte plek waren voor een eerste naakte wandeling, was het nu wel.
Hallo
Nadat ik mijn fiets had geparkeerd en op slot gezet, ben ik het hek naar het wandelpad doorgegaan. Ik keek nog een keer goed om me heen en toen ik mij ervan had overtuigd dat er niemand te zien was, heb ik mijn fietsbroek uitgetrokken. De broek ging in de fietstas en daarna ben ik aan mijn eerste echte naturistische wandeling begonnen.
Wat ik niet wist, is dat het pad maar een kleine 150 meter lang was. Het liep naar een soort vogelkijkplaats die was opgebouwd uit rechtopstaande platen staal. Hier en daar zaten er gaten in om naar de vogels te kunnen kijken en op borden stond informatie over de natuur in het gebied. Hierna kon je nog maar een klein stukje verder doorlopen. De wandeling was dus niet zo heel erg ver, maar ik heb wel uitgebreid de tijd genomen om alle informatie te lezen, wat in het rond te lopen en even heerlijk op een bankje te gaan zitten om bloot te genieten van het avondzonnetje op mijn huid. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik me prima op mijn gemak voelde en genoot van de vrijheid.
Aangezien ik toch de hele avond alleen thuis zou zijn, had ik niet veel haast om terug naar huis te gaan. Op mijn dooie gemak ben ik teruggelopen naar mijn fiets. Om het heerlijke gevoel van vrijheid nog wat langer te ervaren heb ik mij bij de fiets niet gelijk aangekleed, maar ben ik nog even bovenop de dijk gaan kijken. Het IJsselmeer lag aan mijn voeten en het lag er prachtig bij.
Uiteindelijk ben ik teruggelopen naar mijn fiets en heb me met een lichte tegenzin weer in de fietsbroek gestoken. Tijd om naar huis terug te keren. Het was nog een aardig eindje fietsen, maar ach, het was nog prachtig weer en ik was een geweldige ervaring rijker. Mijn eerste blote wandeling was een feit en ik wist zeker dat ik dit niet de laatste keer zou zijn.
Reacties
Een reactie posten