Een tweede naturistische wandeling bij Lahnstein
Het is 24 juni 2025 en de vierde dag van onze vakantie is aangebroken. Vandaag is de laatste dag op camping Wolfsmühle en morgen wordt het weer een reisdag. Op werkdagen staan wij altijd om kwart over vijf 's morgen op en die routine blijkt in de vakantie lastig te doorbreken. Ik ben dus alweer vroeg wakker. Het is even na 6:00 als ik opsta en mijn rugtas inpak. De naaktwandeling van gisteren was heerlijk en ik ben vastbesloten om nog zo'n heerlijke wandeling te gaan maken. Manlief slaapt nog en als ik heel stilletjes de noodzakelijke dingen heb ingepakt, stap ik de caravan uit en begin mijn wandeltocht.
De temperatuur is aangenaam en de zon schijnt op dit vroege tijdstip al uitbundig. Het belooft een mooie dag te worden. Het eerste stuk van de route is hetzelfde als gisteren, dus ik wandel weer over het spoor het dorp in tot aan het bospad waar ik me snel ontdoe van mijn korte joggingbroek. Naakt loop ik weer door naar het bekende bankje en stop even om me te beschermen tegen de insecten. Ook vandaag is dat geen overbodige luxe, want er vliegt weer genoeg. Na een flinke slok water verlaat ik de Lahnoase en loop het steile pad omhoog op.
Ik loop door tot ik weer bij de bosfontein kom waar ik gisteren ook was. Vandaag keer ik hier niet om, maar besluit het pad verder te volgen en een langere wandeling te maken dan gisteren. De natuur is werkelijk prachtig en af en toe opent het bos zich voor een mooi doorkijkje op het dal van de rivier de Lahn. Als ik nog even verder loop kom ik bij een punt wat Komoot ook al liet zien. Een uitzichtpunt met een bankje waar je even kunt uitrusten, terwijl je geniet van het uitzicht.
Als ik weer verder loop, kom ik bij een splitsing. Hier staan niet zoveel bomen en heeft de zon vrij spel. Het pad dat ik volg loopt scherp rechtsaf en gaat het Kur- un Heilwald in. Een betere plek kan je toch niet voorstellen. Het naakt wandelen heeft zeker een heilzame werking op me.
Het Kur- und Heilwald is beslist een prachtige plek. De natuur is bijna overweldigend en behalve ikzelf is er geen mens in de wijde omtrek te bekennen. Ik voel me echt even helemaal één met de natuur.
Niet veel verder is weer een uitzichtpunt. Er is goed voor de wandelaars gezorgd, want ook hier is weer een zitje te vinden. En wat voor een. Het is zowaar een een loungebank waar je jezelf even kunt neervleien om op krachten te komen, wat te drinken en vooral weer een ander, maar prachtig, uitzicht in je op te nemen. Zo'n uitnodigende plek kan je niet voorbij lopen dus ik neem alle tijd om in rust en vrijheid plaats te nemen.
Inmiddels ben ik alweer aardig op weg in de richting van de camping. De route loopt nu van het uitzichtpunt weer naar de drakenbank waar ik gisteren ook was. In de verte zie ik een mevrouw naderen met haar hond. Het is de eerste persoon die ik vandaag op mijn wandeling tegenkom. Gezien het tijdstip is dat ook niet zo gek, want het loopt inmiddels tegen 8:00. Als we elkaar passeren wens ik haar een goede morgen en vervolg mijn weg. Zo zou het toch eigenlijk overal moeten gaan. Je bent immers maar gewoon naakt en zonder verdere bijbedoelingen. Het zal helaas nog wel even duren voordat dit wat meer algemeen geaccepteerd wordt.
Vanaf de drakenbank loop ik verder door richting het dorp. Als ik bij de camping het spoor weer wil oversteken, komt er net een trein aan. Die moet wel even op de foto, want treinen en spoorwegen zijn ook een hobby van me. Voldaan loop ik weer terug naar de caravan. Morgen reizen we door naar het Zwarte Woud en ik hoop eigenlijk dat ik daar ook weer zo heerlijk naakt kan wandelen.
Reacties
Een reactie posten